မြန်မာနိုင်ငံ မူးယစ်ဆေးဝါးပပျောက်ရေးအထိမ်းအမှတ် ပြတိုက်သမိုင်း

မူးယစ်ဆေးဝါးသည် ကိုလိုနီနယ်ချဲ့တို့၏ အစွမ်းထက်သော နယ်ချဲ့လက်နက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ လူမှုရေးနှင့် လူ့အရင်းအမြစ်စွမ်းအား များဖျက်ဆီးရာတွင် ထိရောက်စွာ အသုံးပြုခဲ့ကြောင်း၊ သမိုင်း အထောက်အထားများအရ ရှုမြင်နိုင် မည်ဖြစ်သည်။ ခရစ်နှစ် ၁၆ ရာစုခန့် ကတည်းက ဒတ်(ချ်)နှင့် ရောမ ကုန်သည်များသည် အိန္ဒိယနိုင်ငံ မှတဆင့် မြန်မာနိုင်ငံအတွင်းသို့ ဘိန်းကို တင်သွင်းရောင်းချခဲ့သည်။ ခရစ်နှစ် ၁၈၂၄ ခုနှစ်တွင် မြန်မာနိုင်ငံ ရခိုင်နှင့် တနသာရီဒေသတွင် ကိုလိုနီနယ်ချဲ့တို့က လိုင်စင်ရ ဘိန်းခန်းများ ဖွင့်လှစ်ခဲ့ကြောင်း တွေ့ရသည်။ ယဉ်ကျေးမှု အစဉ်အလာ ကြီးမားသော မြန်မာတိုင်းရင်း သားများ၏ နိုင်ငံချစ်စိတ်၊ မျိုးချစ်စိတ် စွမ်းအင်များအား ရိုက်ချိုး ဖျက်ဆီးရန်နှင့် ကိုလိုနီနယ်ချဲ့တို့၏ ကိုလိုနီယန္တရား သက်ဆိုးရှည် စေရန်တို့အတွက် “ဘိန်း” တည်းဟူသော မူးယစ်ဆေးဝါးကို မြန်မာနိုင်ငံအတွင်း ကျယ်ပြန့်စွာ စိုက်ပျိုးထုတ်လုပ် သုံးစွဲနေခြင်းငှာ နည်းမျိုးစုံ အသုံးချစီမံခဲ့ကြောင်း တွေ့ရှိရပါသည်။

ပြည်ထောင်စု သမ္မတ မြန်မာနိုင်ငံတော်၏ နယ်စပ်ဒေသများတွင် ကိုလိုနီနယ်ချဲ့ တို့၏ ပယောဂကြောင့် ဘိန်းစိုက်ပျိုး ထုတ်လုပ်မှုသည် အမြစ်တွင်ရှင်သန် ပေါက်ဖွားလာခဲ့ပါသည်။ ဘိန်းနှင့်စပ်နွယ်ပေါ် ပေါက်လာသော ဆိုးကျိုးများကို တိုင်းရင်းပြည်သူများ နှစ်ပေါင်း (၁၀၀) ကျော် တွေ့ကြုံခံစားခဲ့ရပြီးဖြစ် ပါသည်။ မျက်မှောက် ကာလတွင် လူသာများအား လွယ်ကူစွာ ဖျက်ဆီးလျက်ရှိသည့် ကြောက်မက်ဖွယ် ရာကောင်းသော မူးယစ်ဆေးဝါး အန္တရာယ်ကို ကမ္ဘာ့ပြည်သူများ ထိတ်လန့်စွာ ရင်ဆိုင်ကြုံ တွေ့လျက် ရှိပါသည်။

မူးယစ်ဆေးဝါး အန္တရာယ်ကို ပြည်ထောင်စု သမ္မတ မြန်မာနိုင်ငံတော် နှင့်ကမ္ဘာမြေပြင် တစ်ခုလုံးမှ အပြီးအပိုင် ချုပ်ငြိမ်း ပပျောက်သွား စေရန် မြန်မာ တစ်မျိုးသားလုံးက အမျိုးသားရေး တာဝန်တစ်ရပ် အဖြစ် အရှိန်အဟုန်မြှင့်၍ တိုက်ဖျက်လျက်ရှိပါသည်။ ထို့အပြင် နယ်စပ်ဒေသနှင့် တိုင်းရင်းသား လူမျိုးများ၏ လူနေမှုဘဝ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးနှင့် မူးယစ်ဆေးဝါး စိုက်ပျိုးထုတ်လုပ်ရေး လုံးဝချုပ်ငြိမ်းပပျောက် စေရေးအတွက် အစွမ်းကုန်ကြိုးစား ဆောင်ရွက်လျက် ရှိပါသည်။။ နိုင်ငံတော်အစိုးရသည် မူးယစ်ဆေးဝါး ပပျောက်ရေးအတွက် စီမံချက်များ စနစ်တကျရေးဆွဲ ဆောင်ရွက်လျက်ရှိပါသည်။

လူသားမျိုးနွယ်ကို အညွန့်တုံးစေသော ကြောက်မက်ဖွယ် မူးယစ်ဆေးဝါး အန္တရာယ်ကို ပြည်သူတစ်ရပ်လုံး မျက်ဝါးထင်ထင် သိမြင်နားလည်ပြီး ရှောင်ရှားနိုင်ရန် မြန်မာနိုင်ငံ ခေတ်အဆက်ဆက် မူးယစ်ဆေးဝါး ပပျောက်ရေး ကြိုးပမ်း ဆောင်ရွက်ချက်များကို နိုင်ငံတကာက အဖြစ်မှန်အတိုင်း သိရှိနိုင်စေရန်အတွက် ဤမြန်မာနိုင်ငံ မူးယစ်ဆေးဝါး ပပျောက်ရေး အထိမ်းအမှတ် ပြတိုက်ကြီးကို တည်ဆောက် ဖွင့်လှစ်ပြသခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

တည်ဆောက်ရခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်

ဤပြတိုက်ကြီးကို တည်ဆောက် ဖွင့်လှစ်ပြသရခြင်း၏ အဓိက ရည်ရွယ်ချက်မှာ လာရောက်လေ့ လာသူ လူငယ်လူရွယ်များ အပါအဝင် တိုင်းရင်းသား ပြည်သူ တစ်ရပ်လုံးက မူးယစ်ဆေးဝါး၏ ကြောက်မက်ဖွယ် အန္တရာယ် ကြီးမားပုံနှင့် ဆက်နွယ်ပေါ် ပေါက်လာသော ဆိုးကျိုးများ ခံစားရပုံတို့ကို သင်ခန်းစာယူ ရှောင်ရှားနိုင်စေရန်နှင့် မြန်မာနိုင်ငံတွင် မူးယစ်ဆေးဝါး ပပျောက်စေ ရမည်ဟူသော သန္နိဌာန်ချ မှတ်ချက်ကို ဖေါ်ညွန်းပြသ နိုင်ရန် ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် တည်ဆောက်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

တည်နေရာ

ရန်ကုန်တိုင်း၊ ကမာရွတ်မြို့နယ်၊ ဟံသာဝတီလမ်း နှင့်ကျွန်းတော လမ်းထောင့်တွင်တည်ရှိပြီး အကျယ်အဝန်းအားဖြင့် ၁၅.၁၁ ဧက ရှိပါသည်။ ပြတိုက်မှာ မြေညီထပ် အပါအ၀င် (၄)ထပ်ဖြစ်ပြီး ပြခန်းများခင်းကျင်း တည်ဆောက်မှု လုပ်ငန်းများကို ၂၀၀၁ ခုနှစ် ဧပြီလမှ စတင်ဆောင်ရွက်ခဲ့ရာ ဇွန်လ ၁၅ ရက်နေ့တွင် ပြီးစီးပါသည်။

ကမ္ဗည်းမော်ကွန်းကျောက်စာတိုင်

မြန်မာနိုင်ငံ မူးယစ်ဆေးဝါး ပပျောက်ရေး အထိမ်းအမှတ် ပြတိုက်ကြီး တည်ဆောက်ဖွင့် လှစ်ရခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက် နှင့်မြန်မာအစိုးရ အဆက်ဆက် မူးယစ်ဆေးဝါး ပပျောက်ရေး ကြိုးပမ်း ဆောင်ရွက်ချက် များကို နောင်လာ နောင်သား လူငယ်များ သိရှိနိုင်ကြစေရန်နှင့် နိုင်ငံတကာ သိရှိနိုင်စေရန် ရည်ရွယ်၍ ကမ္ပည်းမော်ကွန်း ကျောက်စာ ရေးထိုးစိုက် ထူထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

ပြတိုက်ဖွင့်လှစ်ခြင်း

ဤမြန်မာနိုင်ငံ မူးယစ်ဆေးဝါး ပပျောက်ရေး အထိမ်းအမှတ် ပြတိုက်ကြီးကို နိုင်ငံတကာ အဆင့်မီ တည်ဆောက် အောင်မြင်ခဲ့ပြီး ဖြစ်ပါသဖြင့် မြန်မာသက္ကရာဇ် ၁၃၆၃ ခုနှစ်၊ ပထမ ဝါဆိုလဆန်း ၆ ရက်၊ (၂၀၀၁ ခုနစ်၊ ဇွန်လ ၂၆ ရက်) နံနက် ၀၈:၁၀ နာရီအချိန်တွင် ကမ္ပည်းမော်ကွန်း ကျောက်စာတိုင်နှင့် မူးယစ်ဆေးဝါး ပပျောက်ရေး အထိမ်းအမှတ် ပြတိုက်ကြီးအား ဖဲကြိုးဖြတ် ဖွင့်လှစ်ခဲ့ပါသည်။

မြန်မာနိုင်ငံ မူးယစ်ဆေးဝါး ပပျောက်ရေး အထိမ်းအမှတ် ပြတိုက် ကမ္ဗည်းမော်ကွန်း

၁။ မူးယစ်ဆေးဝါးသည် ကိုလိုနီနယ်ချဲ့တို့၏ အစွမ်းထက်သော နယ်ချဲ့ လက်နက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ လူမှုရေးနှင့် လူ့အရင်းအမြစ် စွမ်းအားများ ဖျက်ဆီးရာတွင် ထိရောက်စွာ အသုံးပြုခဲ့ကြောင်း သမိုင်း အထောက်အထားများအရ ရှု့မြင်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ခရစ်နှစ် ၁၆ ရာစုခန့် ကတည်းက ဒတ်(ချ်)နှင့် ရောမ ကုန်သည် များသည် အိန္ဒိယနိုင်ငံမှ တစ်ဆင့် မြန်မာနိုင်ငံ အတွင်းသို့ ဘိန်းကို တင်သွင်းဖြန့်ဖြူး ရောင်းချခဲ့သည်။ ခရစ်နှစ် ၁၈၂၄ ခုနှစ်တွင် မြန်မာနိုင်ငံ ရခိုင်နှင့် တနင်္သာရီဒေသတွင် ကိုလိုနီနယ်ချဲ့ တို့က လိုင်စင်ရ ဘိန်းခန်းများ ဖွင့်လှစ်ခဲ့ကြောင်း တွေ့ရသည်။ ယဉ်ကျေးမှု အစဉ်အလာ ကြီးမားသော မြန်မာတိုင်းရင်းသား များ၏ နိုင်ငံချစ်စိတ်၊ မျိုးချစ်စိတ် စွမ်းရည်များအား ရိုက်ချိုး ဖျက်ဆီးရန်နှင့် ကိုလိုနီနယ်ချဲ့တို့၏ ကိုလိုနီယန္တရား သက်ဆိုးရှည် စေရန်တို့အတွက် “ဘိန်း” တည်းဟူသော မူးယစ် ဆေးဝါးကို မြန်မာနိုင်ငံအတွင်း ကျယ်ပြန့်စွာ စိုက်ပျိုး ထုတ်လုပ် သုံးစွဲစေခြင်းငှာ နည်းမျိုးစုံ အသုံးချ စီမံခဲ့ကြောင်း တွေ့ရှိရမည်ဖြစ်သည်။

၂။ ပြည်ထောင်စု မြန်မာနိုင်ငံတော်၏ နယ်စပ်ဒေသများတွင် ကိုလိုနီနယ်ချဲ့တို့၏ ပယော ဂကြောင့် ဘိန်းစိုက်ပျိုး ထုတ်လုပ်မှုသည် အမြစ်တွယ်ရှင်သန်ပေါက်ဖွားလာခဲ့သည်။ ဘိန်းနှင့် ဆက်နွယ် ပေါ်ပေါက်လာသော ဆိုးကျိုးများကို တိုင်းရင်းသားပြည်သူများ နှစ်ပေါင်း ၁၀၀ ကျော် တွေ့ကြုံခံစား ခဲ့ကြရပြီးဖြစ်သည်။ မျက်မှောက် ကာလတွင် လူသားများအား လွယ်ကူစွာ ဖျက်ဆီးလျက်ရှိသည့် ကြောက်မက် ဖွယ်ရာကောင်းသော မူးယစ်ဆေးဝါး အန္တရာယ်ကို ကမ္ဘာ့ပြည်သူများ ထိတ်လန့်စွာ ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့လျက်ရှိသည်။

၃။ မူးယစ်ဆေးဝါး အန္တရာယ်ကို ပြည်ထောင်စု မြန်မာနိုင်ငံတော်နှင့် ကမ္ဘာ့မြေပြင် တစ်ခုလုံးမှ အပြီးအပိုင် ချုပ်ငြိမ်း ပပျောက်သွားစေရန် မြန်မာတစ်မျိုးသားလုံးက အမျိုးသားရေး တာဝန်တစ်ရပ် အဖြစ် အရှိန်အဟုန်မြှင့်၍ တိုက်ဖျက်လျက်ရှိသည်။ ထို့အပြင် နယ်စပ်ဒေသနှင့် တိုင်းရင်းသားလူမျိုး များ၏ လူနေမှုဘဝဖွံ့ဖြိုး တိုးတက်ရေးနှင့် မူးယစ်ဆေးဝါး စိုက်ပျိုး ထုတ်လုပ်ရေး လုံးဝ ချုပ်ငြိမ်း ပပျောက်စေရေးအတွက် အစွမ်းကုန် ကြိုးပမ်း ဆောင်ရွက် လျက်ရှိသည်။

၄။ နိုင်ငံတော်အစိုးရသည် မူးယစ်ဆေးဝါး ပပျောက်ရေးအတွက် စီမံချက်များ စနစ်တကျ ရေးဆွဲ ချမှတ် ဆောင်ရွက်ခဲ့ရာ ၁၉၇၅ ခုနှစ်မှ ၁၉၈၈ ခုနှစ်အတွင်း မိုးဟိန်း စစ်ဆင်ရေးအဆင့် (၁) မှ (၁၂) အထိ လည်းကောင်း၊ ငရဲပန်း စစ်ဆင်ရေးအဆင့် (၁) မှ (၈) အထိလည်းကောင်း၊ တောင်ရန်ရှင်း စစ်ဆင်ရေး အဆင့် (၁) မှ (၄) အထိ လည်းကောင်း၊ မဲလုံး၊ နှင်းပန်း၊ ပေါက်ပန်း၊ တောင်ထိပ်ပန်း၊ ဟေမန်ဦး အစရှိသည့် ဒေသန္တရ စစ်ဆင်ရေးများ အားလည်းကောင်း၊ တပ်မတော်နှင့် ပြည်သူလက်တွဲ ပူးပေါင်း၍ အသက်သွေး ချွေးမြောက်မြားစွာ စတေးပေးဆပ် ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ မျက်မှောက် ကာလတွင်လည်း ၁၉၉၉ ခုနှစ်မှ ၂၀၁၄ ခုနှစ်အထိ မူးယစ်ဆေးဝါး ပပျောက်ရေး ၁၅ နှစ် စီမံကိန်းကြီး ရေးဆွဲချမှတ်ကာ နိုင်ငံတော်အစိုးရ နှင့်တိုင်းရင်းသား ပြည်သူများ လက်တွဲပူးပေါင်း၍ တက်ကြွစွာ အကောင်အထည် ဖော် ဆောင်ရွက် လျက်ရှိသည်။

၅။ လူသားမျိုးနွယ်ကို လူညွန့်တုံးစေသော ကြောက်မက်ဖွယ် မူးယစ်ဆေးဝါး အန္တရာယ်ကို ပြည်သူ တစ်ရပ်လုံး မျက်ဝါးထင်ထင် သိမြင်နားလည်ပြီး ရှောင်ရှားနိုင်စေရန်နှင့် မြန်မာနိုင်ငံ၏ ခေတ်အဆက် ဆက် မူးယစ်ဆေးဝါး ပပျောက်ရေး ကြိုးပမ်းဆောင်ရွက် ချက်များကို နိုင်ငံတကာက အဖြစ်မှန်အတိုင်း သိရှိနိုင်စေရန်အတွက် ဤမြန်မာနိုင်ငံ မူးယစ်ဆေးဝါး ပပျောက်ရေး အထိမ်းအမှတ် ပြတိုက်ကြီးကို တည်ဆောက် ဖွင့်လှစ်ပြသရန် နိုင်ငံတော် အေးချမ်းသာယာရေးနှင့် ဖွံ့ဖြိုးရေးကောင်စီ ဥက္ကဌ ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီး သန်းရွှေ၏ လမ်းညွှန်ချက် နှင့်အညီ တည်ဆောက်ခဲ့ ခြင်းဖြစ်ပေသည်။

၆။ ဤပြတိုက်ကြီးကို တည်ဆောက် ဖွင့်လှစ်ပြသရခြင်း၏ အဓိက ရည်ရွယ်ချက်မှာ လာရောက် လေ့လာသူ လူငယ်လူရွယ်များ အပါအဝင် တိုင်းရင်းသား ပြည်သူတစ်ရပ်လုံးက မူးယစ်ဆေးဝါး၏ ကြောက်မက်ဖွယ် အန္တရာယ်ကြီးမားပုံ နှင့်ဆက်နွယ် ပေါ်ပေါက်လာသော ဆိုးကျိုးများ ခံစားရပုံတို့ကို သင်ခန်းစာရယူ ရှောင်ရှားနိုင်စေရန် ပင်ဖြစ်သည်။

၇။ ဤမြန်မာနိုင်ငံ မူးယစ်ဆေးဝါး ပပျောက်ရေး အထိမ်းအမှတ် ပြတိုက်ကြီးကို ခန့်ညားထည်ဝါစွာ တည်ဆောက် နိုင်ရန်အတွက် မြန်မာသက္ကရာဇ် ၁၃၆၀ ပြည့်နှစ်၊ ဝါခေါင်လဆန်း ၂ ရက် (၁၉၉၈ ခုနှစ်၊ ဇူလိုင်လ ၂၅ ရက်) နေ့တွင် နိုင်ငံတော် အေးချမ်းသာယာရေး နှင့်ဖွံ့ဖြိုးရေးကောင်စီ အတွင်းရေးမှူး (၁) ဒုတိယ ဗိုလ်ချုပ်ကြီး ခင်ညွန့်က အုတ်မြစ်ချပေးခဲ့ပြီ စတင်တည်ဆောက်ခဲ့ရာ အောင်မြင်ပြီး မြောက်သဖြင့် မြန်မာသက္ကရာဇ် ၁၃၆၃ ခုနှစ်၊ ပထမဝါဆိုလဆန်း ၆ ရက် (၂၀၀၁ ခုနှစ် ဇွန်လ ၂၆ ရက် ) နေ့တွင် နိုင်ငံတော် အေးချမ်းသာယာရေးနှင့် ဖွံ့ဖြိုးရေးကောင်စီ အတွင်းရေးမှူး (၁) ဒုတိယ ဗိုလ်ချုပ်ကြီး ခင်ညွန့်က ဖွင့်လှစ်ပေးခဲ့ကြောင်း ကမ္ဗည်းမော်ကွန်း တင်အပ်ပါသည်။

Background History of Myanmar Drug Elimination Museum

Narcotic Drugs is a very potent weapon of the colonialist. The narcotic drugs were used to destroy the social and the potential of human resources is evident if we study historical facts. The Dutch and Roman merchants distributed, sold and introduced opium into Myanmar through India since in the 16 century. More over in 1824, the colonialists, opened up licensed opium dens in Rakhine and Taninthayi regions of Myanmar with a vile aim to subjugate and destroy the spirit of patriotism and nationalism of Myanmar people who are deeply attached to their rich cultural traditions and to perpetuate the mechanism of colonialism, the narcotic drug “opium” was extensively introduced into Myanmar for cultivation, production, and consumption using every available means.

The Cultivation and production of opium at the border areas became into being, thrived and became rooted because of the ulterior motives of the colonialist. The national races have endured the evil consequences associated with opium for over a century. At the present time the people of the whole world are being confronted with the dreadful menace of narcotic drugs which is devastating the human race.

The citizens of Myanmar have designated the elimination of narcotic drugs as a national responsibility and are accordingly striving with accelerated momentum for the total elimination of narcotic drugs from the surface of Myanmar and the whole world. Moreover the development of border areas and the enhancement of the socil-economic conditions of the national races and the eradication of opium poppy cultivation and production is being implemented with might and main. For elimina- tions of narcotic drugs the Government of the Republic of the Union of Myanmar has laid down and has been implementing the plans according to schedule.

The Museum has been constructed so that the people of the Country become aware of the danger of narcotic durgs, by personally observing the danger of narcotic drugs that nip the very bud of the human race, and there by avoid and shun narcotic drugs. For the international community to know and recognize the tasks have been carried out during the different periods for the elimination of narcotic drugs.

The Objective of Constructing of the Museum

The main objective of the constructing and opening of the Museum is that for the people including the youths who come to visit and observe the displays would become aware, learn a lesson and avoid the terrifying dangers and sufferings associated with drug abuse and to symbolize the commitment of Myanmar to eliminate the danger of narcotic drugs.

Location

The Myanmar Narcotic Drugs Elimination Museum is situated on 15.11 acres of land, at the corner of Hanthawady and Kyundaw Roads in Kamaryut Twonship, Yangon, Myanmar.

The Museum including the ground floor is a (4) stored building, the exhibits display booths construction tasks were started in April 2001 and completed an 15 June 2001.

The Stone Plaque Inscription

The Museum Commemorating the Elimination of Narcotic Drugs in Myanmar has been constructed and inaugurated, so that future generation youths become aware of the objectives in opening of the successive governments of the Union of Myanmar in fighting narcotic drugs, accordingly a Stone Plaque Inscription has been installed. The Stone Plaque Inscription is shown in front of the museum.

The Inauguration of the Museum.

As the Myanmar Drugs Elimination Commemoration Museum of international standard had been built, the inauguration ceremony was held and unveiled the stone-plaque on the 6 waxing day of the month of Warso Myanmar era 1363 (26 June 2001) at the auspicious hour 08:10.

Museum Commemorating the Elimination of Narcotic Drugs in Myanmar Inscription

1. Narcotic drugs had been an effective and powerful weapon of colonialists. History bears testimony that it had been effectively utilized in destroying the social fabrics of human societies and human resources. In the 16th century, opium was imported into Myanmar through India by the Dutch and Roman merchants to be distributed and sold in the country. Moreover, in 1824, the colonialists opened up licensed opium dens in Rakhine and Taninthayi regions of Myanmar. With a vile aim to subjugate and destroy the spirit of patriotism and nationalism of the Myanmar People who are deeply attached to their rich cultural traditions and to perpetuate the mechanism of colonialism, the narcotic drug “opium” was extensively introduced into Myanmar for cultivation, production, and consumption using every available means.

2. Due to the instigation of the colonialists, poppy cultivation and production became deeply rooted and subsequently proliferated along the border areas of Myanmar. For over a century, the national races had been the unfortunate victims suffering from the pernicious consequences of narcotic drugs. At present the whole mankind is facing an alarming situation posed by the grave and persistent threat of this scourge of narcotic drugs on a global scale.

3. In order to ultimately wipe out the scourge of narcotic drugs not only from our country but also from the face of the whole world, Myanmar has been fighting against it comprehensively as a national duty with a stepped-up momentum. Moreover, concrete measures have been taken in the border areas to totally eliminate the cultivation of poppy and production of narcotic drugs and on the other hand measures have also been taken to enhance the social conditions of the national races.

4. Between 1975 and 1988, the Government formulated systematic plans to eradicate narcotic drugs and special operations “Moe Hein Operation” phase 1 to 12, “Nga Ye Pan Operation” phase 1 to 8, “Taung Yan Shin Operation” phase 1 to 4 were launched by the military, while on the other hand, local operations like “ Mey Lone”, “Hnin Pan”, “Pauk Pan”, “Taung Hteik Pan”, and “Han Marn Oo” were also undertaken hand in hand with the local populace, sacrificing blood, sweat and lives. At present also, a 15-year Drug Elimination Plan (1999 to 2014) has been drawn and being actively implemented by the people and the Government.

5. To commemorate the elimination of narcotic drugs, this museum was built under the guidance of Senior General Than Shwe, Chairman of the State Peace and Development Council, with the objective of enabling the entire people of the country to see and learn for themselves that narcotic drugs are a dreadful menace to the whole mankind and thus to abstain from drugs and also to inform the international community of the all-out efforts undertaken by the successive Governments of Myanmar to eradicate drugs in its true perspective.

6. The primary aim of this museum is to enable the entire people including youths and national races who visit this museum to become fully aware of the pernicious effects and adverse consequences of narcotic drugs, to learn lessons and to finally abstain from narcotic drugs.

7. On the second Waxing Day of War Gaung of the Myanmar Era 1360 (25 July 1998), Lieutenant General Khin Nyunt, Secretary (1) of the State Peace and Development Council laid the foundation stone for the construction of this commemorative museum on a grand scale. The construction of the museum has been successfully completed and as such, on the auspicious day of the Myanmar Era 1363, the sixth Waxing Day of the First Waso (26 June 2001), Lieutenant General Khin Nyunt, Secretary (1) of the State Peace and Development Council, graciously inaugurated the museum with an inscriptive record to mark the occasion.